Aug 24, 2010

Яаруу Давчуу Цаг Хугацаа 匆匆

Хятад хэл сурч байсан хүмүүс хятадын алдарт яруу найрагч, зохиолч Жу Зи Чингийн (朱自清1898-1948) уг зохиолыг андахгүй сайн мэдэх байх аа, орчуулж байсан ч хүн цөөнгүй байдаг байх. Энэ удаад уншаад өнгөрөх биш орчуулаад өнгөрөх гэж хичээлээ. 

Яаруу Давчуу Цаг Хугацаа

    Хараацай шувуу нүүдэллэн явсан ч харьж ирэх цаг бий. Улиас модод хатаж гандсан ч ногоорч дэлгэрэх үе гэж бий. Тоорын цэцэг хагдарсан ч цэцэглэх мөч бас л бий. Ухаалаг чи минь хэлээд өгөөч, бидний өдрүүд яагаад харин эргэн ирдэггүй юм бэ? Хэн нэг нь хулгайлаад явчихдаг юм уу? Тэр нь хэн юм бэ? Хаана нуучихдаг юм бол? Эсвэл өөрсдөө зугтаад явчихдаг юм болов уу? Тийм бол одоо хаана явж байгаа бол?
    Бидэнд хичнээн урт хугацаа өгсөн байдгийг мэдэхгүй юм. Гэхдээ гар маань бага багаар хоосорсоор л байна. Чимээгүйхэн дотроо бодож үзтэл найман мянга гаруй өдөр гараас минь урсаад явчихсан байх аж. Яг л дуслын зүүнээс далай руу нэг дусал орчих шиг миний өдрүүд цагийн урсгал дунд ямар ч чимээ аниргүй, бас дүрс сүүдэргүй дусалж одсоор. Нулимс өөрийн эрхгүй асгарна.

Aug 10, 2010

Авьяастны Мөрөөдөл 天才夢



        Би их сонин эмэгтэй. Хар багаасаа л төрөлхийн авьяастай гэж хэлэгдсээр авьяасаа хөгжүүлэхээс өөр зорилгогүй болсон нэгэн. Харин хүүхэд насны сүрхий мөрөөдөл бага багаар бөхөхийн хэрээр би өөрийгөө авьяастан болох мөрөөдлөөс өөр юу ч үгүйгээ мэдсэн юм. Надад байгаа зүйл бол ерөөсөө л авьяастны бөөн этгээд гажууд сул талууд. Хүмүүс Regis Wargnier-ийн солиорлыг уучлах байх л даа, харин намайг бол уучлахгүй байх.

Aug 5, 2010

Буурал Үс 白髮

Гуо Мо Руо (郭沫若 1892-1978) бол хятадын орчин үеийн алдарт зохиолч, яруу найрагч төдийгүй нэртэй археологич, философич, эртний уран зохиол судлаач, түүх судлаач, хувьсгалч, нийгмийн зүтгэлтэн хүн юм. Түүнчлэн тэрээр хятадын шинэ шүлгийн үндэслэгч, Лү Шүнийг залгамжлан соёлын хувьсгалыг манлайлагч гэж нийтэд хүлээн зөвшөөрөгдсөн  соёлын зүтгэлтэн билээ.Энэ удаад түүний богино хэмжээний өгүүллэгээс нэгийг орчууллаа.


     Он удаан жил сэтгэлдээ хадгалж явсан шүлгийн үгс өнөөдөр үүр цүүрээр оргилон ундрах чинь.
     Чи залуухан, зав залуугаараа, алс нутгийн бүсгүй. Чиний нэрийг би огт мэдэхгүй, тиймээс чамайгаа “чи” л гэж дуудаж байгааг минь өршөөгөөрэй.