Амьдралын амт 生命的滋味

Тайваний зохиолч Ши Мөрөнгийн зохиолуудаас ганц нэгийг орчуулах оролдлого хийж байгаа билээ. Орчуулсан эссенүүдийнхээ хятад нэрийг бас хамт тавилаа. Хэл мэдэх хүмүүс хятад эхийг нь уншмаар байвал нэтээр дүүрэн байгаа тул олоод уншина биз. Гэхдээ санаа оноо нэмэрлэвэл always welcome шүү. 
Доорх зураг мөн түүний зурсан зураг болно.

1

“Т” утсаар надад тэсэхийн аргагүй нэг хэргийн төлөө эцэстээ хүнд уураа гаргаж, хэрүүл хийснээ ярив.

Би түүнээс “Уураа гаргасныхаа дараа харамсав уу?” гэж асуухад, тэр:

“Би харамсахгүй байхад суралцаж байгаа. Нэг аяга унагаж хагалчихаад түмэн арга сийлж байж эвлүүлж наасан шиг тийм харамсал надад хэрэггүй” гэж хариулав.

Чимээгүйхэн найзынхаа шингэрсэн хоолойг сонсох зуур гуниглах сэтгэл төрөв.

4 замын уулзвар 十字路口

Арван тав, зургаан настай нэгэн охин дөрвөн замын уулзвар дээр ногоон гэрэл асахыг хүлээн зогсоно. Түүний өөдөөс харан зогсох надад сонирхолтой санагдав.

Гэрээсээ гарангуут энэ залуухан охины сэтгэлд гудамжаар явж байгаа бүхий л хүмүүс түүнийг анхааран хараад байх шиг сэтгэгдэл төрдөг. Тиймээс өөрийгөө хамгаалахын тулд, өөрийгөө юуг ч үл тоохгүй байгаа мэтээр харагдуулахын тулд, толгойгоо бага зэрэг өргөн хайхрамжгүй бөгөөд чухал царай гаргана.

Бусдын санаа

~Та өөртөө байгаа бүх зүйлээ хэзээ нэгэн цагт хэн нэгэн хүмүүст өгөх л болно. Тийм болохоор одоо л өгчих, тэгвэл бусдад өгөх боломж таныг залгамжлагч хэн нэгний гарт биш таны гарт үлдэх болно. (Kahlil Gibran)

~Та үргэлж “Би хүмүүст өгөх дуртай, харин хүртэх ёстой хүмүүст л өгнө.” гэж ярих юм. Гэтэл таны жимсний цэцэрлэг доторх модод, хотон доторх хонинууд чинь тэгж хэлээгүй биз дээ? (Kahlil Gibran)

~Маш олон хэрэг явдлыг шийдвэрлэх цорын ганц арга бол цаг хугацаа ирж гэрчлэх байдаг. Маш олон хэрэг явдал биднийг эргэж харах үед л сая тодорхой болдог.(Ши Мөрөн)

~Хэрвээ чи хийж байгаа зүйлдээ үнэхээр амь амьдралаа зориулж чадах юм бол энэ дэлхий чамайг хохироохгүй. (Ши Мөрөн)

~Бүхий л хайрлууштай сайхан зүйлстэй үргэлж тодорхой зайнаас харьцах хэрэгтэй байдаг. (Ши Мөрөн)

~Хэн нэг хүн өөрөөс чинь хэт илүү гарчихсан байхыг мэдвэл, яг тэр мөчид дотор чинь гал шатах мэт өвдөж, хорсохыг мэдэрвэл бас тийм ч муу зүйл биш. Учир нь яг тэр л мөчид, бидний ингэж хоцорч үлдсэн нь бүх хүчээ гаргаж хичээхгүй байгааг маань ойлгуулна. Далайн давалгааг ширүүн салхи л түрдэггүй гэж үү? (Ши Мөрөн)

Мананд 霧裏

Би манан дотор л яваад байх шиг.

Миний эргэн тойрон бол зах хязгааргүй өргөн уудам ертөнц гэдгийг мэдэж байна л даа, гэхдээ би үргэлж түүний бүрэн бүтэн нүүр царайг харж чадахгүй юм. Нүдний өмнөх жижиг булангаас бусад нь бүдэг бадаг хэлбэр төдий л харагдана.